Door Nathalie Foppen
Verstandelijk beperkt, verstandelijk gehandicapt, speciaal, anders, bijzonder? Je kind heeft een syndroom, PTLS in dit geval, een genetische afwijking. Maar hoe leg je aan kennissen of collega’s heel even in het kort uit wat dat inhoudt? En dan merk ik dat ik er na enkele jaren eigenlijk helemaal geen moeite meer mee heb om Jelle te omschrijven als een kind met een verstandelijke beperking. Hij is natuurlijk veel meer dan dat. Toch vind ik het bijzonder dat je je na verloop van tijd kennelijk aanpast aan wat je is overkomen, het accepteert.
Maar dan sta je ineens in een speeltuin 2 jongens een enorme preek te geven, omdat 1 van hen ‘mafkees’ mompelt tegen jouw bijzondere zoon. Kids zijn hard, en ze noemen elkaar vast wel ergere dingen. Het is hoe dan ook kwetsend om elkaar voor wat dan ook uit te maken en dat mogen ze weten ook! Jelle heeft geleerd dat zulke woorden ‘afbrekers’ zijn. En hij weet donders goed hoe mensen zoiets bedoelen. Maar ik weet zeker dat ik toch iets minder dramatisch en emotioneel zou hebben gereageerd als ze mijn ‘normale’ kind zo hadden genoemd. Op zulke momenten merk ik dat ik het rationeel misschien al best wel op een rijtje hebt, maar er emotioneel nog wel wat te doen is voordat je echt van acceptatie kunt spreken. Als ik vervolgens de letterlijke betekenis opzoek van het woord, dan moet ik toch stiekem glimlachen; want ja, Jelle is ook eigenlijk wel de meest geweldige mafkees die ik ken…
Online woordenboek: de mafkees
zelfst.naamw. (m.)
Uitspraak: [‘mɑfkes]
Verbuigingen: maf|kezen (meerv.)
iemand die zich op een grappige manier ongewoon gedraagt (informeel)
Voorbeeld: `Wat een mafkees!`
Synoniemen: mafketel, malloot
